herkesin çok yorgun olduğu ama kimsenin bir şey yapmadığı dönem

herkes “çok yorgunum” diyor ama kimse nedenini açıklayamıyor.
uyumuyoruz, çalışmıyoruz, sosyalleşmiyoruz, spor yapmıyoruz... ama inanılmaz yorgunuz.
sabah kalkınca 3. dünya savaşı'na katılmış gibi hissediyoruz.
belki de sorun; hiçbir şey yapmamamıza rağmen, her şeyi düşünmemiz.
yani fiziksel yorgunluk değil bu, “hayat buffer'ı doldu” yorgunluğu.
beyin sürekli güncelleme istiyor ama wi-fi çekmiyor.
en sonunda “bir kahve içip toparlarım” diyorsun, 3 kahve sonra titriyorsun ama hâlâ toparlanamıyorsun.
demek ki biz aslında yorgun değiliz, sadece tükenmişliğe abone olmuşuz.
her ay karttan otomatik çekiliyor.