yalinayak

nazim hikmet`in muhte$em $iiri.

kafamizda gunes
ates
bir sarik.
arik toprak
ciplak ayaklarimiza carik.
ihtiyar katirindan
daha olu bir koylu
yanimizda,
yanimizda degil
yanan
kanimizda.

omuz yamcisiz
bilek kamcisiz
atsiz, arabasiz
jandarmasiz,
ayi ini koyler
balcik kasabalar
kel daglar astik,
iste biz o diyari boyle dolastik!

hasta okuzlerin
yasli gozlerinde
dinledik tasli tarlalarin sesini.
gorduk ki vermiyor
toprak altin basakli nefesini
kara
sabanlara!
ruyada gezer gibi gezmedik
hayir,
bir coplukten bir copluge ulastik.
iste biz bu diyari boyle dolastik.

biz
biliriz
o memleket
neye hasret ceker.
bu hasret
bir materyalist kafasi kadar
cizgilesmistir,
bu hasrette
madde var
madde!

basik
surati asik
evler
kostebek yolu sokaklarin ustunde
vermis kafa kafaya.
cin gozlu
guvercin sozlu
abani sariklilar
dukkânlara bagdasmis
yarik
tabani cariklilar
onlerinde.

yarma
bir jandarma
tarlada zina eden
bir cifti surur.
kahvede
piri mugan dede
sulanirken ciraga
"lâhavle ve lâ" cekip derin derin
bu gecenlerin
suratina tukurur.

iste su
eksimis uyku kokan comlek gibi sehrin
kara sevdasi degil oyle romantik,
onun
ruhunun
iki kivrak kelimelik
hasreti var:
buhar
elektrik!

kor degilseniz eger
gorursunuz ki
su toprak yuzlu rencper
kafkastan arta kalan
kalbur goguslu oglu
kel baslarinda multezimin
tirnaklari oyulu,
kiziyla
karisiyla
kagnisiyla
son karis topragina sarilmak,
olse de burda onlarla olmek
burda
onlarla
gomulmek
istiyor.

daglarin tarlalarin ozledigi,
arzulu bir kadin gibi sehvetle gozledigi
her tirnaginda 1000 manda kuvveti
demirlesen
ve su calkalar gibi topragi esen
ruhu buhar
makinalar!

ey cam karinlari
sari
nargileler gibi horuldayan,
ey uc atli yaylisinin icinden
sagir
burunsuz
kor
koylulere
pierre loti ahi cekip gecen
agzi gemli
eli
kalemli
efendiler!
tatli maval dinlemekten gayri usandik.
artik
hepinizin kafasina
su
daaaaaank
desin:
koylunun topraga hasreti var,
topragin hasreti
makinalar!